Moving South

Het is zo ver.We hebben de eerste nachtvorst gehad.Hoewel op een hoogte van 2100 m, is het toch een eerste vingerwijzing, dat de zomer hier in de Mid-West op z'n einde begint te lopen.Vandaag was ook de eertse dag dat de temperatuur niet meer boven de 20° is geweest.Dus, vertrekken naar het zuiden.Éen dezer dagen verlaten we Grand Teton (juist bezuiden Yellowstone) en gaan naar Utah,waar we op 4 september Sander hopen op te halen in Salt Lake City.

Vissen

Ik heb m'n Wyoming visvergunning bemachtigd.Voor één dag. 14 Dollar. Dat kost het in Vlaanderen voor een heel jaar.En dan hebben we het nog niet over de restricties...Je mag op ieder moment maximaal zes vissen hebben, waarvan 1 cutthroath trout van maximaal 20 inch (Hoe ziet in godsnaam een cutthroat trout uit) en minimaal... ik weet het allemaal niet meer. De één mag je meenemen, de ander moet je onbeschadigd terugzetten ( Hoe kun je nou een vis met een gat in z'n bek onbeschadigd terugzetten?) en de ander moet je killen omdat hij niet inheems is. Gelukkig heb ik niets gevangen, zodat ik niet in de gevangenis kon belanden. Nog zo'n stomme regel is, dat je geen loodjes aan je lijn mag hebben omdat dat giftig is...Je mag wel (en iedereen doet dat dan ook),'s avond vuurtjes stoken. Bij ons is dat verboden van wege de CO2 uitstoot. Loodjes aan m'n lijn... Je mag natuurlijk ook met je camper bus met SUV daarachter op sleeptouw naar de campground rijden, met een verbruik van minstens 30 liter/ 100 km. Gescheiden afval ophalen en recycleren heb ik alleen maar in de nationale parken gezien, daarbuiten gaat alles in de gezamenlijke ton en wordt alles verbrand of begraven. Maar loodjes aan je lijn...

Yellowstone

We hebben Yellowstone bezocht.Welliswaar een week later dan eerst gepland omdat de weersverwachting niet zo goed was. Overdag niet warmer dan 16° en 's nachts dichtbij het vriespunt of eronder. Het is geen slechte beslissing geweest. Wij hebben Yellowstone kunnen doen bij temperaturen van tussen 24 en 30° en koele nachten, maar niet kouder dan 7°. Wat een geweldig park. We zijn er een hele week gebleven. Er is echt van alles te zien. De andere parken waren ook mooi, maar Yellowstone heeft het allemaal: Prachtige vergezichten, valleien met grazige weiden, watervallen, canyons, wildlife (ja, we hebben beren gezien), rivieren, meren, geysers, gaten met pruttelende modder en bussen vol Japanners.Ja, Yellowstone heeft het allemaal. We hebben echt prachtig en lekker weer gehad en met volle teugen van al dat moois genoten. Behalve dan van de Japanners.

Om nog even terug te komen op die beren...Wij hebben zowel een zwarte beer als een grizzly (met cups) gezien.Ik heb ook van een ranger geleerd hoe ik de pootafdrukken van de twee soorten kan onderscheiden. De zwarte beer heeft klauwen van ongeveer 5 cm, die nogal gekromd zijn. De grizzly heeft langere klauwen, tot wel 10 cm, die rechter zijn. Hierdoor kan de zwarte beer in bomen klimmen, wat veel moeilijker is voor de grizzly. Bij de afdruk van de zwarte beer kun je zien dat de klauwen vlak voor het voetkussen zitten. Bij de grizzly zit hier een behoorlijke ruimte tussen en door de mindere kromming zijn de nagels ook minder zichtbaar in de afdruk, hetgeen bij de zwarte beer duidelijk te zien is.Van een lokaal iemand heb ik dan weer gehoord, hoewel je het tegenovergestelde zou verwachten, dat zwarte beren weer gevaarlijker kunnen zijn dan grizzly's. Zwarte beren maken je af, terwijl een grizzly je alleen maar molt. Voor wat het waard is....

Glacier 2

Even een verhaaltje, dat ik ben tegengekomen op onze reis.Wij hebben gisteren Glacier NP verlaten en reden door een licht glooiend landschap aan de rand van de Rocky Mountains. Deze vallei was, zoals men beweert, vroeger een meer. De gletsjers hadden tijdens de verschillende ijstijden deze vallei uitgeslepen en in de daaropvolgende warmere perioden werd het dus een meer. De door de gletsjer gevormde dam van keien en andere rotsooi is op een gegeven moment doorgebroken, omdat het meer zich steeds verder opvulde. Dit verschijnsel heeft zich tijdens de verschillende ijtijden herhaald. De laatste keer, zoals men zegt, 13000 jaar geleden.Men heeft berekend dat bij deze doorbraak het debiet van het uitstromende water ongeveer 9,5 kubieke mijl per uur moet zijn geweest. (Je mag zelf uitrekenen hoeveel m³ dat is)Men zegt dat dat meer is dan al het water van alle rivieren die op het moment in zee uitkomen.We kennen allemaal de onverharde wegen met van die ribbeltjes, gevormd door stromend water. Welnu, dat glooiend landschap wat ik noemde zijn blijkbaar ook zulke 'ribbeltjes'. Alleen zijn ze 30 tot 50 meter hoog.

Glacier

We zijn in Glacier.Hiermee hebben we het noordelijkste punt van onze reis bereikt. 48° noorderbreedte. De hoogte van Parijs dus. Ja gek hè, we zitten tegen de Canadese grens aan en toch nog zuidelijker dan bij ons. Ik heb altijd gedacht dat het veel noordelijker was. Nee dus.Het weer is alleen niet zo mooi. Er hangen veel wolken en de bergen zijn nauwlijks zichtbaar. Iedere dag is er wel een regen- of onweersbui.Gisteren is er een beer op de campground gesignaleerd. Kwamen ze extra vertellen. Als je hier een 'hike' maakt vind je ook gelijk aan het begin ervan een waarschuwing, dat je 'grizzly territorium' binnen gaat en de nodige voorzorgsmaatregelen moet nemen en dat ze in geen geval je veiligheid kunnen garanderen. Echt wel een beetje eng. Ik was de eerste keer eigenlijk best een beetje huiverig voor zo'n wandeling en heb toch wel geaarzeld. Maar ja, iedereen doet het...Overigens stond er een paar dagen geleden in de krant dat er één kampeerder bij een 'bear attack' was omgekomen en twee zwaar gewond.
Vandaag zouden we weer een trail gaan lopen, maar op het punt aangekomen voelde ik mij toch niet op m'n gemak. De trail liep nl helemaal door dichte begroeiing en daar waarschuwen ze juist voor. Dus met de shuttle terug naar het visitor centre en een bus 'bear spray'(is eigenlijk gewoon pepper spray, maar men zegt dat het agressieve beren afschrikt) gekocht voor een volgende keer. Wat ben ik toch een schijtlijster hé. Nou ja, nu zit ik lekker een wijntje te drinken en heb geen krassen op m'n gezicht.
De volgende dag weer een trail gedaan. Dit keer echter gewapend met een bus 'bear spray'. Geen beer gezien natuurlijk. Het woord moet zich over Glacier verspreid hebben; 'Met Breeman valt niet meer te spotten...'

North Dakota

Gisteren en vandaag (26-27 juli) hebben we het 'Theodore Roosevelt NP' in N Dakota bezocht. Waanzinnig mooi. Enerzijds zijn er geërodeerde rotsformaties en canyons, maar je vindt er ook golvende heuvels met lang, wuivend gras en gele bloemen, dat zich tot aan de horizon uitstrekt. Een prachtig gezicht. Ik heb uiteraard veel foto's gemaakt, maar je moet het met eigen ogen gezien hebben. Het is zo veel mooier dan een foto kan weergeven. We hebben er echt van genoten. Er leven hier bisons, mustangs en allerlei beesten uit de herten familie. Morgen weer verder naar Monatana.

Op weg naar Montana komen we langs 'Fort Union Trading Post', een handels post uit de tijd van de 'bont handel', gelegen aan de oever van de Missouri. Hier werden metalen potten, geweren en weefsels met de Indianen geruild tegen bever- en bison huiden.
We rijden iets ten zuiden van en parralel aan de Canadese grens.
Het landschap in oost Montana is, in tegenstelling van wat zijn naam doet vermoeden, zo plat als een pannekoek. Door de aanwezigheid van water verandert de prairie langzaam naar cultuurland. We zien nu eindeloze graanvelden. Je merkt ook dat de winter hier langer heeft geduurd dan bij ons. Hoewel Monatana op dezelfde hoogte ligt als midden of zuid Frankrijk, zijn de tarwe velden hier nog groen. In Poitou is om deze tijd alles al geoogst. Ze zijn wel al volop bezig het gerst binnen te halen. Kunnen ze weer van dat smakeloze Amerikaanse bier van maken. Ze zeggen niet voor niets: "American beer is like making love in a canoe; Fuckin' close to water."
Na 800 km gras en graan komen eindelijk de bergen van Glacier NP in zicht.

Rapid City , South Dakota

Nicole komt een weekje naar ons toe.

Zondag moeten we haar van het vliegveld halen, waar ze om 16.30 zal aankomen

De zondag ochtend verbrengen we onze tijd met een bezoekje aan 'Ellsworth Airforce Base' hier in Rapid City, dat tevens een museum herbergt. Bij de receptie wordt gevraagd of er interesse is om ook een geleid bezoek te brengen aan de raket silo's. Het blijkt dat er in South Dakota 150 lanceersilo's zijn voor de 'Minuteman'. Dit is een 'Intercontinental Nuclear Ballistic Missile' , een intercontinentale nucleaire raket dus, uit de wapenwedloop van de zestiger jaren. Zo'n kans krijg ik niet meer, dus meegaan. We dalen af in de silo, waar inderdaad nog een raket staat met alle bijbehorende apparatuur. Heel indrukwekkend en wat een verspilling van geld. Na het Salt II akkoord zijn alle raketten in SD ontmanteld, maar deze was intact gelaten (behalve de nucleaire lading van 1,2 megaton, die was verwijderd). De silo, met al z'n spullen was slechts voor éénmalig gebruik. Bij de lancering van de raket smolt alles, incl het beton.

De 150 betonnen kokers die over heel SD verspreid liggen, worden nu gebruikt voor de opslag van oa hooi.

Een leuk detail was, dat bij het binnengaan van de silo, de begeleider een steen voor de deur legde om hem open te houden. Rijst natuurlijk de vraag: 'was er geen geld meer voor een deurklem?' Nee, die was niet voorzien en na het Salt II akkoord was er toestemming nodig van alle ondertekenaars, indien er nog iets gewijzigd werd aan de instalatie. Dat vonden ze teveel rompslomp, dus dan maar een steen ervoor.

Met Nicole hebben we in de week erop de 'Badlands' bezocht. Heel mooi.

Mount Rushmore is natuurlijk een touristen trekker.

In Custers State Park hebben we een 'jeepride' gemaakt naar de kudden bisons, die hier nog in het wild leven. Er wordt gewaarschuwd voor de bisons, want als je te dichtbij komt kunnen ze heel gevaarlijk zijn. Met de jeep konden we echter tot midden in de kudde komen. Indrukwekkende beesten die bisons. Een stier kan een schofthoogte bereiken van 1.80m en kan tot 1100 kg wegen.

Een western show en een shootout waren natuurlijk een must en het geheel werd afgesloten met een bezoekje aan 'Bear country', wat mij wat tegenviel. Een soort 'Beekse bergen', maar dan met voornamelijk beren. Black bears, wel te verstaan want grizzlys zou te gevaarlijk zijn.

Ik verwacht dat Yellowstone beter is, waar je ze in hun natuurlijke omgeving kunt zien.

Nicole vertrekt morgen weer en wij hopen via North Dakota richting 'Glacier' in Montana te rijden.