We hebben Toronto verlaten en rijden naar het westen richting Denver. De grensovergang naar de VS, levert in tegenstelling tot de overgang naar Canada geen problemen op. De beamte is blijkbaar heel erg geinteresseerd in auto's en vraagt: 'Is that a Mercedes'. Na een bevestigend antwoord klinkt zijn 'Wauw'.'Diesel?'.Yes. 'Waauw'. De volgende vraag is het onvermijdelijke: 'What is the fuel consumption?'. Mijn antwoord daarop '19 miles to the gallon' ontlokt een volgend 'Waaauw'. Daarna zijn de formaliteiten voorbij en na een ' Have a nice day' kunnen we doorrijden. Na Detroit ronden we op de interstate Chicago op het moment dat Nat King Cole via de iPod 'Get my kicks on route 66' kweelt. We overnachten bij Walmarts en op campgrounds. Vaak wordt ons gevraagd waar we vandaan komen.Als ik dan 'Belgie' zeg, vragen ze 'Waar ligt dat?'.Nu antwoord ik meestal 'We come from Mars' en dan zeggen ze 'Ooh'.
We doen het lekker langzaam aan en zijn nu zo'n 1000 km van Toronto. Onderweg komen we langs maisvelden,waarin de hele vlakte van Poitou zou kunnen verdwijnen. Bijna iedere dag hebben we een onweersbui. Daarna klaart het weer op en is het gewoon weer 30°. Het zijn korte maar zeer felle buien, waar enorm veel regen uit valt. De velden zijn dan ook erg nat. Overal zie je ondergelopen stukken. Nog 1500 km naar Denver. Daar hopen we over twee weken aan te komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten